ΛΑΝΤΖΟΙ ΗΛΕΙΑΣ: ΚΤΗΜΑ ΜΠΡΙΝΤΖΙΚΗ

Το δημοτικό διαμέρισμα Λαντζοίου,βρίσκεται 10 περίπου χιλιόμετρα νότιο-ανατολικά της Ωλένης. Είναι κτισμένο στις όχθες του άλλοτε μεγάλου και πανάρχαιου ποταμού Ενιππέα.Το χωριό παλιά ονομαζόταν Λαζαρίνα και βρισκόταν στην περιοχή του προφήτη Ηλία. Στην εποχή της Τουρκοκρατίας οι άνδρες της <<Λαζαρίνας>> εξαφανίστηκαν, και οι γυναίκες τους χήρες πια,και με τα παιδιά πίστεψαν ότι τους αιχμαλώτισαν και τους σκότωσαν οι τούρκοι. Γι’αυτό αναζήτησαν ένα άλλο μέρος πιο ασφαλές για να κατοικήσουν εκεί μαζί με τα παιδιά τους.Έτσι μετέφεραν την Λαζαρίνα στη θέση που βρίσκεται σήμερα και το ονομάτισαν Λαντζόι.Το όνομα Λαντζόι προέρχεται από τη λατινική λέξη Lanjo, και σημαίνει μισθοφόρος. Άρα μπορούμε να συμπεράνουμε ότι η πρώην΄΄Λαζαρίνα΄ ονομάστηκε ‘΄Λαντζόι’’ επειδή οι άντρες του χωριού πήγαν μισθοφόροι και δεν σκοτώθηκαν,ούτε αιχμαλωτίστηκαν όπως ήθελαν να πιστέψουν οι ντόπιοι.Αυτό επιβεβαιώνεται κι από το γεγονός ότι οι Έλληνες της περιοχής μας,υπήρξαν μισθοφόροι των Ενετών(μαρτυρία σε ενετικά έγγραφα του 1500-1600) και είχαν σχηματίσει τα περίφημα ανταρτικά σώματα,γνωστά με το όνομα Stratioti. Το Λαντζόι ήταν υποδουλωμένο στους Τούρκους για 400 χρόνια.Μπορεί οι Τούρκοι να έκαναν καταστροφές , και να εκμεταλλεύτηκαν τους κατοίκους,, όμως κάποιοι από αυτούς ωφέλησαν πολύ το Λαντζόι. Η παράδοση λέγει ότι μια γυναίκα τουρκάλα κατοικούσε στο υψηλότερο σημείο του Λαντζοίου , και είχε πολλά χρήματα. Ένα ηλιόλουστο πρωινό βγήκε έξω από το από το σπίτι της και αγνάντεψε πολύ μακρυά,πέρα στον κάμπο ο οποίος ήταν ακαλλιέργητος. Έτσι η τουρκάλα ορκίστηκε να σπείρει τον κάμπο με αμπέλια,γιατί έλεγε ότι ήταν άδικο ένα τόσο γόνιμο και καρποφόρο έδαφος να μείνει ακαλλιέργητο. Αυτή η γυναίκα λοιπόν διέθεσε ένα πολύ μεγάλο χρηματικό ποσό και έβαλε ανθρώπους να πραγματοποιήσουν την επιθυμία της,η οποία ήταν επιτυχής και γι’αυτό σήμερα στην περιοχή μας υπάρχουν πολλά αμπέλια. Επίσης οι τούρκοι κατασκεύασαν μια υπέροχη βρύση έξω από το χωριό, η οποία σώζεται ως σήμερα. Λέγεται όμως ότι στο Λαντζόι υπήρχαν και τα λεγόμενα ‘’μπουντρούμια’’ , κρατητήρια των τούρκων όπου ρίχνονταν πολλοί χριστιανοί που έπεφταν στη δυσμένεια των τούρκων. Το Λαντζόι το 1840 αποτέλεσε έδρα του Δήμου Ωλένης , και το 1853 η έδρα μεταφέρθηκε στο καράτουλα. Το χωριό ήταν γνωστό για την μεγάλη παραγωγή ροδάκινων .Κάθε χρόνο το Σεπτέμβριο όλοι οι κάτοικοι μαζί μάζευαν τα ροδάκινα από τα χωράφια , και το βράδυ στην πλατεία του χωριού μαζεύονταν όλοι μικροί-μεγάλοι, έπιναν , χόρευαν , έλεγαν αστεία και γλεντούσαν χωρίς να λογαριάζουν την κούραση που είχαν υποστεί όλη μέρα. Η παραγωγή ροδάκινων άρχισε να μην αποδίδει πια , όταν ήρθε στην περιοχή η μεσογειακή μύγα ή μύγα της Αιγύπτου που σήμερα αποκαλούμε σκουληκόμυγα . Τα χωράφια ήταν είτε ελαιώνες , είτε αμπελώνες, είτε με σιτάρι, είτε με οπωροφόρα. Επίσης είχε και τέσσερις μύλους αριστερά και δεξιά του ποταμού Ενιππέα. Ήταν ο υδρόμυλος του Κοτσιρά, του Καρνέση , του Σκυλλακου , και του Αβδού Αγά. Οι κάτοικοι του Λαντζοίου , του Γραμματικού ,και του Αγίου Γεωργίου, πήγαιναν εκεί το σιτάρι τους ώστε να γίνει αλεύρι. Ο μυλωνάς είχε στην υπηρεσία του έναν επιστάτη που πρόσεχε το νερό που έφτανε από τον Ενιππέα ποταμό στον υδρόμυλο, γιατί το νερό περνούσε από ανώμαλο έδαφος και κάποιοι συγχωριανοί το έκοβαν από τα αυλάκια ,για να ποτίσουν τα χωράφια τους. Επίσης οι κάτοικοι ασχολούνταν ακόμα με την κτηνοτροφία, και την γεωργία, πελεκούσαν πεύκες και μάζευαν το ρετσίνι για να το πάνε στην βιομηχανία στις Καρούτες που λειτουργεί έως σήμερα. Στο Λαντζόι υπάγονται τα χωριά Άγιος Γεώργιος, κτισμένος στο λόφο βόρεια του Λαντζοίου, και του Γραμματικού με 6-10 οικογένειες που παλιά ήταν και η έδρα του Αβδού Αγά επί τις τουρκοκρατίας. Το πρώτο λεωφορείο ήρθε στο Λαντζόι ανάμεσα στο 1930 με 1935, και οι κάτοικοι που το έβλεπαν πρώτη φορά το φώναζαν Σατούρνια. Στην κοινότητα Λαντζοίου κάθε χρόνο ο εκπολιτιστικός σύλλογος διοργάνωνε τις γαιδουροδρομίες τις σακοδρομίες , και τις γυμναστικές επιδείξεις οι οποίες γινόντουσαν κάθε δεύτερη μέρα του Πάσχα και έπαιρναν μέρος Λαντζοναίοι και Αγιωργίτες.Το χωριό τότε ήταν το κεφαλοχώρι του Δήμου Ωλένης. Σήμερα είναι αρκετά μεγάλο , έχει 700 περίπου κατοίκους και είναι πολύ γραφικό. Τ0 Μάρτιο του 2009 δημιουργήθηκε ο πολιτιστικός σύλλογος (Άγιος Δημήτριος) οδηγώντας τα πολιτιστικά δρώμενα του χωριού. Έχει Τρία (3) Καφενεία/Ψησταριές, δύο (2) Μίνι Μάρκετ, δύο (2) κρεοπωλεία ,ένα (1) Δημοτικό Σχολείο, ένα (1)Νηπιαγωγείο και ένα (1) Κοινοτικό Κατάστημα. Σ’ένα ύψωμα υπάρχει το ξωκλήσι του προφήτη Ηλία, πανω απο τις όχθες του ποταμού Ενιππέα το ξωκλήσι του Αγίου Νικολάου και μέσα στο χωριό δεσπόζει η κεντρική εκκλησία του Αγίου Δημητρίου καθώς και η Αγία Κυριακή στο κοιμητήριο.

Δευτέρα 22 Δεκεμβρίου 2008

ΚΤΗΜΑ ΜΠΡΙΝΤΖΙΚΗ

Στο χωριό Λαντζόϊ βρίσκεται το οινοποιείο και οι αμπελώνες του Κτήματος Μπριντζίκη.Το οινοποιείο είναι μια οικογενειακή επιχείρηση, μια προσπάθεια που ξεκίνησε το 1996. Είναι εξοπλισμένο με τα πιο σύγχρονα μηχανήματα οινοποίησης, διαθέτει υπόγεια κάβα και χώρο γευσιγνωσίας.

Η λειτουργία του οινοποιείου παίζει σημαντικό ρόλο στην αμπελοοινική, πολιτιστική και οικονομική ανάπτυξη της περιοχής. Σημαντική επίσης συμβολή στην ανάπτυξη της αμπελουργίας της περιοχής αποτελεί τόσο η καλλιέργεια του ιδιόκτητου αμπελώνα με τις ντόπιες ελληνικές ποικιλίες όσο και η πολύχρονη συνεργασία με ντόπιους παραγωγούς.

Το Κτήμα Μπριντζίκη μπορεί να προσφέρει:

Ξεναγήσεις στις εγκαταστάσεις παραγωγής και στην υπόγεια κάβα.
Ξεναγήσεις στον αμπελώνα, στον Μύλο (υπό κατασκευή) του κτήματος και περίπατο στις όχθες του ποταμού Ενιπέα.
Γευσιγνωσία κρασιών σε συνδυασμό με τοπικές γεύσεις.
Δυνατότητα αγοράς κρασιών.
Δυνατότητα συνδυασμού επίσκεψης στον κοντινό χώρο της Αρχαίας Ολυμπίας και σε αξιοθέατα με φυσικές ομορφιές της περιοχής.

Το Κτήμα Μπριντζίκη έχει 100 στρ. ιδιόκτητους αμπελώνες στην ίδια περιοχή με το οινοποιείο. Είναι όμορο του ποταμού Ενιπέα. Η κοιλάδα του Ενιπέα δημιουργεί ένα ιδανικό οικοσύστημα για την καλλιέργεια του αμπελιού. Το έδαφος είναι αμμώδες και αργυλοπυλώδες.

Από το 1990 άρχισε η αναδιάρθρωση του παλιού αμπελώνα. Οι ποικιλίες που επιλέχθηκαν ήταν τοπικές με σκοπό την δημιουργία ιδιαίτερων γεύσεων στο κρασί. Συναντάμε λοιπόν την ποικιλία του Ροδίτη, Φιλέρι, Ασπρούδι, Τινακτορόγο, Αγιοργήτικο και Μαυροδάφνη.

Χαρακτηριστικό της φιλοσοφίας μας είναι πως αρκούμαστε στην υπάρχουσα παραγωγή και στοχεύουμε να οινοποιούμε ποικιλίες που ταιριάζουν στο ημιορεινό κλίμα της Αρχαίας Ολυμπίας, κατανοώντας ότι ένα άριστο κρασί γίνεται μόνο όταν τα σταφύλια βρίσκονται στο μέγιστο της ποιότητας τους.

Ο αμπελώνας καλλιεργείται με Βιολογικό τρόπο και πιστοποιείται από τον ΒΙΟ ΕΛΛΑΣ.

ΕΝΙΠΕΑΣ

Ποτάμιος ωραιότατος θεός κατά τη μυθολογία, που τον ερωτεύθηκε η Τυρώ, κόρη του βασιλιά της Ήλιδας, Σαλμωνέα. Ο Ενιπέας όμως δεν ανταποκρίθηκε στον έρωτά της, έτσι λοιπόν βρήκε την ευκαιρία ο Ποσειδώνας που ήταν ερωτευμένος μαζί της και παίρνοντας την όψη του Ενιπέα την έκανε δική του στις εκβολές του ποταμού.

Ακόμη και σήμερα οι τοπικοί μύθοι μιλούν για τον Ενιπέα, έναν ωραίο άνδρα να λούζεται στα νερά του ποταμού.

Στις όχθες του Ενιπέα το κτήμα της οικογένειας Μπριντζίκη με τις επιλεγμένες ποικιλίες αμπελιού δίνει το κρασί που έχετε στο ποτήρι σας. Είναι κρασί από τον ίδιο τόπο που βοήθησε τον Ποσειδώνα να μεταμορφωθεί για την ένωσή του με την Τυρώ.

Είναι το κρασί για τα επινίκια στους Ολυμπιακούς αγώνες.